Poniżej przedstawiamy wykaz robót wykonanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową
1. Roboty elektryczne
Instalacje domofonów, lamp, wyłączników, automatów schodowych, bezpieczników, itp.
2. Roboty szklarskie w budynkach
Szklenie okien na klatkach schodowych i w pomieszczeniach użytku ogólnego.
3. Roboty stolarskie i ślusarskie na terenie osiedli
Montaż elementów drewnianych, ławek, urządzeń zabawowych, koszy na śmieci, ogrodzeń zieleni i piaskownic itp.
4. Roboty ślusarskie w budynkach
Montaż drzwi metalowych, drzwiczek i tablic licznikowych, samozamykaczy, zamków itp.
5. Naprawa drzwi wejściowych do budynków
Montaż uszczelek, klamek, samozamykaczy, ograniczników, elektromagnesów itp.
6. Roboty ogólnobudowlane
Malowanie klatek schodowych, elewacji zewnętrznych, montaż rynien i obróbek blacharskich.
7. Zieleń niska i wysoka
Zabiegi pielęgnacyjne terenów zielonych.
Wentylacja grawitacyjna mieszkań
Zbliża się kolejna zima. Jest to pora roku, w której bardzo często dochodzi do zakłóceń w działaniu wentylacji grawitacyjnej. Jest to szczególnie niebezpieczne zjawisko szczególnie w mieszkaniach, w których znajdują się urządzenia gazowe. Jak wynika ze statystyk 85% wypadków zatrucia tlenkiem węgla zdarza się w okresie od listopada do marca.
Czym jest wentylacja? Najprościej mówiąc, wentylacja to zorganizowany proces wymiany powietrza zanieczyszczonego na świeże. Powietrze dostaje się do pomieszczenia (pokoje, kuchnia) przez przegrodę zewnętrzną ( ściana, okno ), nasyca się zanieczyszczeniami i przepływa do pomieszczeń, w których znajdują się klatki wentylacyjne ( łazienka, kuchnia, WC ), a stamtąd kanałami wentylacyjnymi odprowadzane na zewnątrz.
Zadaniem wentylacji jest także zmniejszenie zawartości pary wodnej w powietrzu wewnętrznym. Źródłem pary wodnej w budynkach mieszkalnych są ludzie (oddychanie, wydzielanie przez skórę ) oraz także czynności domowe takie jak pranie, gotowanie, kąpiel, czy zmywanie. W przypadku niedostatecznej wentylacji może wystąpić kondensacja pary wodnej na „zimnych” powierzchniach ścian zewnętrznych. Zjawiska te występują szczególnie w mieszkaniach gdzie ze względów oszczędnościowych ich użytkownicy utrzymują obniżoną temperaturach. W takich przypadkach często występuje zawilgocenie ścian, rozwój pleśni i grzybów, a w konsekwencji niszczenie przegród budowlanych, ale również złe samopoczucie oraz choroby.
Jakie są przyczyny niewłaściwej wentylacji? Podstawowym warunkiem umożliwiającym działanie wentylacji grawitacyjnej, jest zapewnienie dopływu powietrza zewnętrznego do mieszkań. W większości budynków wznoszonych przed 1990 r. nie było problemu z doprowadzeniem powietrza zewnętrznego do mieszkań. Stosowane w tamtych latach okna nie odznaczały się dużą szczelnością. Najczęściej występowały skargi lokatorów na zbyt duże szczeliny w oknach, co powodowało nadmierne wyziębienie mieszkań. Sytuacja zmieniła się po roku 1990, kiedy to zaczęto stosować okna PCV. Okna te charakteryzują się bardzo dużą szczelnością i niewłaściwa ich eksploatacja jest najczęstszą przyczyną braku właściwej wentylacji. Inną przyczyną jest nadmierne uszczelnienie okien powodujące brak napływu powietrza zewnętrznego.
Często spotykane w naszej praktyce zawodowej zakłócenia w działaniu wentylacji to niewłaściwe użytkowanie mieszkań. Zaliczyć do nich można:
»samowolne dokonywanie przeróbek kanałów wentylacyjnych;
» montaż wyciągów kuchennych;
»montaż wentylatorów łazienkowych;
Jak poznać, że w naszym mieszkaniu nie ma prawidłowej wentylacji? Wychodząc z zewnątrz do mieszkania źle wietrzonego od razu czujemy zaduch oraz nadmierną wilgotność. Jest to pewny sygnał, że wentylacja w tym mieszkaniu jest nieprawidłowa. Jej działanie można sprawdzić dwoma prostymi sposobami. Sposób pierwszy polega na przyłożeniu do kratki wentylacyjnej kartki papieru – jeśli kartka jest zasysana do otworu to oznacza, że wentylacja w tym mieszkaniu działa. Jeśli jest odwrotnie tzn. kartka jest wypierana to może to oznaczać brak ciągu kominowego, lub ciąg wsteczny. Drugi sposób to przyłożenie do kratki zapalonej świeczki. Jeśli gaśnie to wentylacja jest nieprawidłowa. Wszystkie przypadki niewłaściwie działającej wentylacji prosimy niezwłocznie zgłaszać do Administracji Osiedla.
Wskazówki dobrego użytkowania mieszkania z urządzeniami gazowymi.
1. Instalowanie lub wymiana urządzeń gazowych przez osobą uprawnioną.
2. Regularne ( przynajmniej raz w roku ) dokonywanie czynności serwisowych przez autoryzowane zakłady naprawcze.
3. Drzwi łazienkowe winny otwierać się na zewnątrz, a w dolnej ich części winny znajdować się otwory lub kratka wentylacyjna – łączna powierzchnia otworów nie może być mniejsza niż 220cm².
4. Stosowanie sufitów podwieszanych, zabudowa rur w łazience oraz inne prace nie mogą obniżać kubatury łazienki, która wynosi minimum 8mł.
5. Stały dopływ świeżego powietrza poprzez:
a. wietrzenie mieszkania;
b. korzystanie z funkcji rozszczelnienia okien;
c. nie zasłanianie klatek wentylacyjnych oraz otworów w drzwiach łazienkowych;
6. Przed kąpielą należy dobrze przewietrzyć łazienkę.
7. W czasie kąpieli nie należy używać innych urządzeń gazowych (kuchenka, piekarnik) powoduje to bowiem zmniejszenie ilości tlenu w mieszkaniu.
8. Kąpiel połączona z włączeniem i wyłączeniem piecyka gazowego powinna trwać jak najkrócej.
9. Dogrzewanie mieszkania za pomocą włączonego piekarnika gazowego grozi śmiertelnym zatruciem tlenkiem węgla.
Objawy zatrucia:
» ból i zawroty głowy;
» mdłości;
» osłabienie;
» wymioty i utrata przytomności;
Pierwsza pomoc:
» natychmiastowe otwarcie okien i drzwi balkonowych w celu doprowadzenia do mieszkania świeżego powietrza;
» wyłączenie piecyka lub innego urządzenia gazowego;
» wezwanie pogotowia ratunkowego;
Wymagania wynikające z przepisów budowlanych
Zgodnie z art. 62 Prawa Budowlanego Zarządca budynku ma obowiązek raz w roku dokonywać kontroli instalacji gazowych oraz przewodów kominowych. Dlatego prosimy naszych mieszkańców o udostępnianie swoich mieszkań w celu dokonywania okresowej kontroli co pozwoli nam wyeliminować ewentualne usterki i podniesie bezpieczeństwo zamieszkałych budynków.
Jak oszczędzać energię cieplną?
Opłaty za centralne ogrzewanie stanowią 50-70% pieniędzy wydawanych przez mieszkańców na cele związane z bieżącym utrzymaniem mieszkań. Mając na uwadze zarówno oszczędne zużycie ciepła, jak i bardziej sprawiedliwe rozliczanie na poszczególnych mieszkańców kosztów jego dostawy do budynku wdrożony został system rozliczeń kosztów ciepła oparty o wskazania podzielników kosztów ciepła.
Zgodnie z Polska Normą podzielnik kosztów ciepła jest to urządzenie wskaźnikowe służące do ustalania udziału procentowego ciepła oddanego przez grzejnik w ogólnym zużyciu ciepła w całym budynku, zmierzonego przez licznik ciepła. Z uwagi na różnicowaną wielkość straty ciepła w poszczególnych lokalach, zależną od usytuowania danego lokalu w bryle budynku wprowadzono do systemu rozliczania kosztów ogrzewania współczynniki korekcyjne wyliczane w oparciu o zapotrzebowanie lokalu na ciepło z uwzględnieniem jego położenia w budynku.
Aby bez wydatków ograniczyć zużycie energii i zatrzymać w mieszkaniu ciepło, należy przestrzegać następujących zasad:
1. Należy używać tyle ciepła, ile rzeczywiście się potrzebuje.
W pomieszczeniach, w których przebywamy optymalna temperatura to 20 – 21 oC. Gdy w mieszkaniu utrzymujemy temperaturę 23 oC, a na zewnątrz jest ok. zera, to przez przegrody zewnętrzne ucieka o ok. 15% więcej niż wtedy, gdy w mieszkaniu jest 20 oC. Nocą można zmniejszyć temperaturę pomieszczenia. Również w ciągu dnia kiedy nikt nie przebywa w mieszkaniu nie należy utrzymywać zbyt wysokiej temperatury. Temperaturę w pomieszczeniach należy ustalić w zależności od swoich potrzeb i okoliczności, korzystając z zaworów termostatycznych. Jeżeli temperatura powietrza zostanie obniżona o 1 oC oszczędza się w tym pomieszczeniu 6 % energii. W ciągu sezonu grzewczego daje to znaczne oszczędności.
2. Mieszkanie należy wietrzyć krótko i intensywnie.
Szybka wymiana powietrza jest najbardziej ekonomiczna. Przed wietrzeniem należy zawór termostatyczny całkowicie zamknąć i odczekać kilkanaście minut. Czas ten potrzebny jest szczególnie, gdy mamy zamontowane w swoim mieszkaniu grzejniki żeliwne. Ilość wody jest w nich duża i mimo szybkiego zadziałania zaworu reakcja układu jest opóźniona. Po tym czasie można na krótko, szeroko otworzyć okno. Jeżeli uchylimy okno przy otwartym zaworze, chłodne powietrze obmywając zawór spowoduje całkowite jego otwarcie i tym samym maksymalne rozgrzanie grzejnika. Również otwarcie okna na dłużej doprowadzi do takiej samej sytuacji. Zbyt wychłodzone pomieszczenia potrzebują długiego czasu i dużej ilości ciepła do ogrzania. Tak marnuje się najwięcej ciepła.
3. Nie zasłaniać grzejników.
Starajmy się unikać blokowania drogi ciepła, które ma ogrzać nasze mieszkanie. Jeśli grzejniki będą obudowane, zasłonięte firankami, zastawione meblami lub suszącym się praniem powodujemy gromadzenie się ciepła przy grzejniku i zwiększamy znacznie straty ciepła przez ściany i okna. Odsłonięte grzejniki swobodnie promieniują ciepło do pomieszczenia.
4. Zamontować ekrany grzejnikowe.
Grzejniki z reguły zawieszone są pod oknami, a ich odległość od ściany jest mała i odbiera ona prawie całe promieniowanie cieplne tylnej części grzejnika. Ciepło to przenika przez ścianę i zostaje wypromieniowane na zewnątrz. Straty te można zlikwidować stosując ekrany grzejnikowe zabezpieczające ścianę przy grzejniku przed bezpośrednim nagrzewaniem i ucieczką ciepła na zewnątrz. Zamontowane za grzejnikami ekrany, pozwalają zaoszczędzić aż 5 % ciepła.
5. Drzwi i okna powinny być szczelne.
Okno jest najcieńszą częścią ściany. Dlatego unikamy w tym miejscu strat ciepła, na ile jest to możliwe. Po zapadnięciu zmroku można opuścić żaluzje. Wewnątrz pomieszczenia należy zaciągnąć zasłony, o ile nie zasłaniają jednocześnie grzejnika. W ten sposób można znacznie zmniejszyć straty ciepła.
6. Oszczędzaj ciepło w częściach wspólnych budynku. Część opłat za ciepło to koszt ogrzania pomieszczeń wspólnych. Należy zwracać uwagę na:
•brak szyb na klatkach schodowych, suszarniach, pralniach, piwnicach;
•nie domykające się drzwi wejściowe;
•intensywne grzanie grzejników na klatkach schodowych;
•ubytki w izolacji instalacji centralnego ogrzewania.
Wszystkie usterki należy jak najszybciej zgłaszać w administracji.
Tylko ciągła edukacja użytkowników lokali w budynkach wielorodzinnych dotycząca zasad oszczędnego gospodarowania ciepłem zużywanym na potrzeby centralnego ogrzewania przyniesie wymierne efekty w postaci niższych kosztów ogrzewania.
Zasady oszczędzania wody w gospodarstwie domowym
Warto się zastanowić nad kosztami związanymi z opłatami za wodę często ilość zużytej wody nie wynika bowiem z naszych autentycznych potrzeb, lecz będącej wynikiem czasem pozornie drobnych zaniedbań bądź niedopatrzeń. Największe straty wody to efekt nieszczelnych instalacji i sieci wodociągowych. W przypadku sieci, dbają o nie zakłady wodociągowe. Domowe instalacje, to jednak sprawa ich użytkowników.
O ile instalacja wodna będzie szczelna istotna jest bieżąca kontrola szczelności armatury czerpalnej i spłuczek. Wydaje się to być błahą sprawą, jednak nieszczelność spłuczki– przeciek o szerokości 5 mm to straty w ciągu dnia nawet do 400 litrów, a w ciągu roku to ponad 130 m3. Kapanie z baterii umywalkowej z częstotliwością 12 kropli na 10 sekund to kolejne 21 litrów w ciągu dnia a ponad 7,5 m3 wody rocznie. Tych wskazań może nie policzyć wodomierz mieszkaniowy, ale wodomierz budynkowy, który pracując nieprzerwanie zliczy wodę z kilku takich lokali. W budynkach wielorodzinnych instaluje się liczniki indywidualne (lokalowe) oraz zbiorowe - budynkowe. Różnica pomiędzy licznikami indywidualnymi a licznikiem całego budynku to straty spowodowane przez kapiące krany baterie przeciekające spłuczki. Różnica ta doliczana jest do kosztów dostawy wody i odprowadzenia ścieków w lokalu.
JAK MOŻNA ZMNIEJSZYĆ ZUŻYCIE WODY W GOSPODARSTWIE DOMOWYM?
1. Należy sprawdzać szczelność kranów i spłuczek w domu. Nawet niewielkie kapanie wody z cieknącego kranu może spowodować zmarnotrawienie sporej jej ilości w ciągu dnia. Kapiący kran widać gołym okiem, w przypadku toalety można wpuścić odrobinę barwnika spożywczego do spłuczki. Jeżeli barwnik zaczyna się pojawiać w misce, mimo że nie spłukujesz wody, to znaczy, że masz w toalecie przeciek;
2. Nie należy używać toalety jako popielniczki, czy kosza na śmieci. Za każdym razem, kiedy spłukujesz niedopałek papierosa, chusteczkę higieniczną, czy inne małe odpadki, marnujesz 4- 6 l wody. Przy wymianie spłuczki można wybrać taką, która posiada przycisk regulujący ilość spłukiwanej wody;
3. Należy zakręcać kran po każdorazowym użyciu wody oraz nie korzystać z bieżącej wody, kiedy nie jest to konieczne, np. przy myciu zębów, goleniu a zwłaszcza podczas mycia naczyń;
4. Należy brać krótsze prysznice. Długie, gorące prysznice powodują marnowanie ok. . 10 l wody w ciągu każdej niepotrzebnej minuty;
5. Można zainstalować perlatory - rodzaj wylewki, końcówki kranu, prysznica itp. zwiększający optycznie strumień wody poprzez znaczne jej napowietrzenie. Zgodnie z danymi producentów, perlator potrafi oszczędzić od 15% do 60% wody;
6. Należy prać tylko wtedy, gdy ma się wystarczającą ilość ubrań, aby wypełniły całkowicie pralkę.
7. Należy zmywać naczynia w zmywarce dopiero wtedy, kiedy uzbiera się pełna komora;